Peru dag 20

Het was een moeizame nacht waarbij we ieder uur wakker waren geworden. We waren echter niet de enige. Dag 2 van de hike zou ook meteen de zwaarste zijn. Ongeveer 23 kilometer waarvan nauwelijks iets vlak. De eerste paar uur was bergop. Wij liepen steeds bij de voorste vlak achter de Australische en Zweedse. Een van de Chinezen had zoveel last van de hoogte dat hij te paard is gegaan. De andere Chineze kwam steeds als laatste aan en zei continu 'I'm so happy to see you'. Hilarisch! Dat patroon was er continu. Na de flinke klim kwamen we ontzettend dichtbij de Salkantay berg. Een van de besneeuwde toppen die we de dag ervoor al hadden zien liggen. Adembenemend! Letterlijk en figuurlijk. Dit was met 4630 meter het hoogste punt dat we zouden bereiken. Hier hebben we groepsfoto's genomen. Na nog kort een ander meer bezocht te hebben ging de tocht verder. We kwamen de groep Brazilianen met o.a. Lucas tegen en hebben daar een stuk mee gelopen. Daar raakte ik ook in gesprek met de Braziliaanse Marina, een advocate uit São Paulo. Een aardige meid! De pijntjes begonnen langzaam toe te nemen. Ik kreeg steeds meer last van mijn knie bij het afdalen en Linda had hoofdpijn en was gewoon moe. Aan het einde van de middag kwamen bij het tweede basiskamp aan. We waren 10 uur op pad geweest. Erg heftig. We waren moe en hadden hoofdpijn door de hoogte(verschillen). Voor € 2.5 hebben we allebei een warm douche 'gekocht'. Dat was zo fijn! Tijdens het avondeten kwamen we er achter dat wij met nog twee Spanjaarden de enige waren die de 4-dagen variant deden. We zouden na de lunch op de derde dag afscheid moeten nemen. Erg jammer omdat we leuke mensen hadden ontmoet. De rest van de groep zouden op dag 3 's middags naar de hot springs gaan. Wij kregen als toetje extra twee uur lopen toebedeeld. Erg fijn. Ook vandaag na het eten meteen naar bed want we moesten weer vroeg op de volgende dag.